– Wyobraź sobie. Ty będziesz studiować na tamtejszej uczelni medycznej, a ja na politechnice, co może być lepszego? Będziemy razem studiować, przygotowywać się do egzaminów, gotować, oglądać filmy…” Anton mówił o wspólnym mieszkaniu. Margarita i Anton spotykali się od dwóch lat. Przetrwali surowych rodziców, egzaminy, kłótnie i wiele więcej. Ale teraz najważniejszą rzeczą było przekonanie rodziców Margo, aby pozwolili jej przenieść się do tego samego miasta co Anton, podczas gdy matka dziewczyny miała plany dotyczące Moskwy. Margo szczerze nie rozumiała, dlaczego rodzice nie pozwalają jej studiować tam, gdzie chce, ponieważ wszystkie uniwersytety medyczne uczą tego samego: “Medal, odznaka TRP, świadectwo z najwyższymi ocenami, pierwsze miejsca w konkursach… i będą o ciebie walczyć. Możesz lecieć na Marsa, wszystkie drzwi stoją przed tobą otworem, a ty…” krzyczała jej matka. “Przestań!” jej ojciec, zawsze spokojny, nagle zaprotestował, “jej dyplom, to ona powinna studiować, nie ty. Jeśli chce, niech aplikuje, to nie zależy od nas”.
Szczęście Margo nie miało granic, ponieważ widziała siebie tylko z Antonem i w tym samym domu. Sześć miesięcy później Margot i Anton urządzali swój nowy, wynajęty dom. Wspólne życie nie było tym, co Margot sobie wyobrażała. Pracowała od rana do nocy, a Anton zachowywał się jak małe dziecko, które chce być tylko nakarmione i położone spać. Praca domowa nie pozostawiała czasu na naukę. – Co dziś na obiad? – zapytał Anton, jak zwykle – Och, uczę się do egzaminów, nie miałam czasu nic ugotować.
W lodówce jest trochę makaronu, który został z obiadu.” – Dobrze, podczas gdy ty nakrywasz do stołu, ja się trochę pobawię – powiedział Anton, zanim zdążył dokończyć. Margot nic nie powiedziała. Po cichu zostawiła notatki i poszła do kuchni.
Margot za dwa dni miała wakacje. Cały dzień siedziała przy kuchence, a teraz siedziała w salonie, siekając warzywa i czytając fizjologię w tym samym czasie, próbując nauczyć się przynajmniej pierwszych 50 stron na egzamin. Anton, jesteś w samą porę – powiedziała, widząc chłopaka w korytarzu – pomożesz mi? Nie zdążyłam nawet wysuszyć włosów.
– “Cóż, Magrosha, tak pięknie wszystko pokroiłaś, ale wezmę to wszystko i zjem, nie warto ryzykować” – zaśmiał się Anton, pocałował Ritę w policzek i opadł na sofę z telefonem w dłoniach. Trzy godziny później rodzice Margot przyszli zobaczyć parę. Podczas gdy jej córka ściskała ojca i przyjmowała gratulacje, jej matka zauważyła prezent na parapecie.
“Jakie piękne kwiaty! “Antosh, zrobiłaś je?” zapytała matka Margot, uśmiechając się słodko. Dziewczynka spojrzała na matkę z poczuciem winy: “Koleżanki z klasy dały mi je rano… tak, są piękne”. Margot nigdy nie czuła się tak niezręcznie. Anton nic jej nie dał, powiedział tylko, że zapłaci rachunek za media za ten miesiąc. Wszyscy usiedli przy stole, ale Rity tam nie było. – No dobra, znowu psujesz całą zabawę – powiedział Anton, otwierając drzwi do sypialni i widząc uczącą się Margot. – Tosh, mam egzaminy, a nawet nie przeczytałam jeszcze pierwszej strony.
“Zabawa może poczekać”, odpowiedziała Margot. “Kiedy stałeś się takim tępakiem? Kiedyś potrafiłeś zrobić wszystko. Co się z tobą stało?” Anton trzasnął drzwiami i poszedł do kuchni, gdzie ojciec Margot już świętował narodziny córki. Margot wstała po alarmie Antona. Spała w ubraniu i z książką w rękach. Nie mogła już zasnąć, więc poszła posprzątać po wakacjach. “Wow, nawet ustawiłem budzik, żeby wstać wcześniej i posprzątać, zanim się obudzisz” – powiedział Anton, przytulając Margot od tyłu. “Tak, słyszałem twój alarm.
Margot wrzuciła gąbkę do zlewu i poszła do sypialni. Wrzuciła wszystkie rzeczy Antona do jego walizki. Tego dnia Anton zamieszkał z matką i nigdy więcej nie rozmawiali z Margot. Chłopak był zszokowany, że jak zawsze cicha i miła Rita tak łatwo zerwała z nim po 3 latach związku. Po wyjściu Antona, Margarita podeszła do lustra i roześmiała się: zobaczyła siwe włosy w swojej bujnej czuprynie.
Wiele osób dzieli się z nami swoimi historiami, aby dowiedzieć się, co inni o tym myślą. Jeśli masz swoją opinię lub sugestię dotyczącą tej historii, proszę napisz ją w komentarzach na Facebooku.
