Wiele lat temu dowiedziałam się, że jestem w ciąży z moim chłopakiem. Jak tylko się dowiedział, zostawił mnie bez żadnego wyjaśnienia. Byłam zdruzgotana i nie miałam pojęcia, co robić. Próbowałam go znaleźć, ale jego przyjaciele powiedzieli mi, że poszedł do wojska i ma inną dziewczynę. Kiedy wróciłem do rodziców i powiedziałem im o mojej sytuacji, początkowo byli zdenerwowani, ale potem postanowili mnie wesprzeć.
Urodziłam zdrowego i przystojnego chłopca, a moi rodzice byli podekscytowani, że zostaną dziadkami.
Pierwsze miesiące były trudne i musieliśmy radzić sobie z wieloma plotkami i osądami ze strony sąsiadów. Niemniej jednak, mój syn wyrósł na mądrego i przystojnego mężczyznę, a my przestaliśmy przejmować się opinią innych. Jednak wcześniej w ogóle mnie to nie obchodziło.
Kiedy mój syn przygotowywał się do pójścia na studia, mój były pojawił się niespodziewanie i chciał spotkać się z moim synem. Chciał zrobić test DNA, aby upewnić się, że jest jego ojcem. Mój syn był przy tym, gdy jego ojciec to powiedział i powiedział mu, że nie potrzebuje ojca, który nie wierzy jego matce. Cieszyłem się, że mój syn tak to odbierał.
Byliśmy szczęśliwi bez jego ojca przez te wszystkie lata i wiedziałem, że możemy być nadal szczęśliwi w przyszłości. Gdyby ojciec mojego syna naprawdę chciał spotkać się ze swoim synem, zrobiłby to dawno temu, a nie w wieku 22 lat i nie pod warunkiem testu.
