Michał miał dwanaście lat, gdy ojciec ich opuścił – to było prawdziwe zaskoczenie. Nagle zostali z mamą zupełnie sami, bez pieniędzy i bez wsparcia najbliższych. Ojciec bezlitośnie ich porzucił, wyrzucając na bruk bez żadnej pomocy, a Michał zupełnie nie wiedział o co chodzi. Nikt nie zwracał uwagi na ich sytuację, nikt nie okazał im współczucia. Nawet krewni nie chcieli mieć z nimi nic wspólnego. Matka Michała miała bogatego brata, ale również jemu ich los był obojętny, unikał ich i udawał, że o niczym nie ma pojęcia.
Był to bolesny moment dla chłopca, kiedy zdał sobie sprawę, że czasami obcy ludzie okazują więcej życzliwości niż ci, którzy powinni być najbliżsi. To właśnie od obcych otrzymywali pomoc, podczas gdy krewni odwrócili się od nich całkowicie. Matka i syn ciężko pracowali, by wyjść na prostą. Chłopiec był zdeterminowany do nauki, aby w przyszłości osiągnąć sukces, i tak też się stało. Michał, dzięki samozaparciu, zaraz po szkole zdobył dobrą pracę i jednocześnie studiował, by zarabiać jeszcze więcej.
W końcu udało im się wydostać z trudnej sytuacji, w jakiej się znaleźli z powodu niewłaściwych osób. Pewnego dnia, kiedy chłopiec już odniósł sukces i miał wszystko, czego pragnął, a nawet więcej, matka przyszła do niego z ważnym odkryciem. Okazało się, że jej brat, ten sam, który nie okazał im wsparcia w przeszłości, znalazł się teraz w trudnej sytuacji i desperacko potrzebował pomocy finansowej. Matka postanowiła nie podchodzić do niego tak, jak on niegdyś do nich. Była pełna wdzięczności za otrzymaną pomoc od obcych ludzi i chciała teraz okazać tę samą życzliwość krewnemu. Chłopiec zrozumiał, że to był kluczowy moment w ich życiu – moment, który pokazał, że życzliwość obcych ludzi może czasem mieć większe znaczenie niż więzy krwi.
