Edyta nie chciała nawet słyszeć o swojej córce i porzuciła ją ze względu na blizny na jej twarzy. Po 5 latach przypadkowo zobaczyła córkę i zaniemówiła

Edyta i Paweł spotkali się dwa lata temu. On był naukowcem, mógł spędzać całe dnie w laboratorium, a jego siostra, Laura, dbała o wszystko wokół. Pewnego razu Laura wysłała go nad morze na odpoczynek, gdzie spotkał Edytę. On miał 45 lat, ona tylko 25, ale wiek nie stanowił przeszkody. Edycie spodobał się dojrzały i inteligentny mężczyzna, a Pawłowi jej urok i młodość.

Znaleźli to, czego szukali i postanowili być razem. Dopiero później Paweł zrozumiał, że się zbytnio pospieszy, bo Edyta okazała się być imprezowiczką która, lubiła chodzić po klubach i flirtować ze wszystkimi. Paweł miał dużo pracy, ale każdą wolną chwilę starał się poświęcić żonie. Wkrótce jednak zrozumiał, że ona tego właściwie nie potrzebuje. Zaczął ją uważniej obserwować, a Edyta poczuła, że coś jest nie tak. Jeżeli Paweł ją o coś podejrzewa, złoży pozew o rozwód, a ona na tym straci więc by załagodzić sytuację namówiła go by zdecydowali się na dziecko. Gdy zaszła w ciążę lekarze poinformowali ich, że dziewczynka będzie miała pewne problemy zdrowotne, w tym znamiona na twarzy. Wtedy Edyta zaczęła się zachować jakby dziecko, które nosi wcale nie było jej.

Gdy zobaczyła swoje dziecko po porodzie było już tylko gorzej:
– Fuj, zabierz ją ode mnie. Nie mogę na nią patrzeć, to jest jakiś potwór – mówiła Edyta, ubrana w szpitalną koszulę.
– Co ty mówisz, kochana, to przecież nasza córeczka – odpowiedział Paweł zdziwiony.
– Jaka córeczka? Widzisz ją, to potworność! – kobieta zaczęła krzyczeć.
– Edyta, przestań mówić tak do naszego dziecka.
Po wyjściu ze szpitala Edyta ani razu nie podeszła do łóżeczka ich córki.

Wychowywaniem dziewczynki zajął się Paweł, który nie mógł dłużej znosić obrażania córki przez jej własną matkę i zaproponował Edycie układ – albo bierze pewną sumę pieniędzy i rezygnuje z dziecka, albo wszystko zostanie rozstrzygnięte w sądzie i nic nie dostanie. Edyta szybko spakowała swoje rzeczy, wzięła pieniądze i zniknęła.
Pięć lat później Edyta spacerowała po parku ze swoją przyjaciółką, gdy nagle usłyszała znajomy głos. Odwróciła się i zobaczyła Laurę, która szła trzymając za rękę 4-5 letnią dziewczynkę. Była urocza i bardzo podobna do matki. Co dziwne, nie miała już żadnej plamy na twarzy. Edyta nie miała pojęcia, ile operacji przeszła jej córka, ale teraz była zdrowa i wszystko w jej życiu układało się dobrze. Edyta nie mogła na to patrzeć i była wściekła, chociaż nie wiedziała na kogo, ale żałowała, swojej głupoty w młodości.

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *